Կենասէր

adj.

φιλόζωος vitae cupidus, parcens. Սիրօղ զկեանս իւր. իբր անձնասէր, խնայօղ յանձն իւր. անձնդիւր.

Զանգիտեալ խուսափէի, եթէ կենասէր լեալ էի. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)

Վատասրտից, եւ կենասիրաց. (Բրս. ՟խ. մկ.։)